Η απάντηση στην ερώτηση «ποιος φοβάται τα εμπριμέ» είναι: μάλλον οι Έλληνες, που δεν τα συμπεριλάβαμε ποτέ μεταξύ των επιλογών μας, τουλάχιστον ως ταπετσαρίες επίπλων και ταπετσαρίες τοίχου. Εκτός από την κρεβατοκάμαρα που τα βάζουμε και πάντα τα βάζαμε, ποιος μπορεί να ξεχάσει τα θρυλικά (και αθάνατα) ανθοστόλιστα σεντονόπανα της Πειραϊκής-Πατραϊκής, αλλά και τα πρόσφατα σχέδια όλων των εταιριών στα λευκά είδη.
Κοντά σε μια αισθητική που διακρίνει, κυρίως, τους βρετανούς και αμερικανούς, τα εμπριμέ έμειναν έξω από τις επιλογές μας, οι οποίες συμβαδίζουν με αυτές των Ιταλών κατά κύριο λόγο, δηλαδή προς έναν διαρκώς ανανεώσιμο μοντερνισμό, χαρακτηρισμό που σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δώσουμε στα εμπριμέ, τα θεωρούμε πάντα παρωχημένα, άσχετα αν και αυτά ανανεώνονται, τόσο σε σχέδια όσο και σε χρώματα.
Με αυτές τις φωτογραφίες σίγουρα θα αλλάξετε γνώμη, αν και με τα δεδομένα που ισχύουν στην Ελληνική αγορά δύσκολα θα μπορέσετε να αλλάξετε αισθητικό ύφος, πηγαίνοντας προς το εμπριμέ, καθώς για να καταφέρετε ένα καλό αποτέλεσμα δεν αρκεί να βάλετε μία ταπετσαρία floral, ή μία πολυθρόνα με εμπριμέ, αλλά κάτι πιο ολοκληρωμένο σχεδιαστικά.
Ο σχεδιασμός με εμπριμέ θεωρείται βαρύς, έχουμε την εντύπωση ότι δεν θα μπορέσουμε να διασχίσουμε ένα δωμάτιο που είναι φορτωμένο με λουλούδια, νιώθουμε να έχει βαριά και πυκνή ατμόσφαιρα. Δεν είναι όμως έτσι και θα το διαπιστώσετε στις φωτογραφίες το πόσο ζωντάνια, αλλά και ζεστασιά μπορούν να δώσουν τα εμπριμέ.
Οι φωτογραφίες από την Ayna Gersman
