Το έργο αφορά την διαμόρφωση διαμερίσματος στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για την συνένωση τριών συνεχόμενων διαμερισμάτων στον έκτο όροφο κτιρίου γραφείων της δεκαετίας του 1950. Από την προυπάρχουσα κατάσταση διατηρήθηκε μόνο το κέλυφος του κτιρίου, αποξηλώθηκαν πλήρως όλα τα τελειώματα και οι εγκαταστάσεις, ενώ έγιναν και ενισχύσεις του φέροντα οργανισμού.
Προέκυψε μια ενιαία ιδιοκτησία με ανεμπόδιστη θέα προς την Πλάκα και τον βράχο της Ακρόπολης. Το διαμέρισμα, που διαθέτει επιμήκη διάταξη καταλαμβάνει ολόκληρη την πρόσοψη του κτιρίου, έχει σε όλο το μήκος του εξωτερική βεράντα.
Εσωτερικά η διαμόρφωση ακολούθησε την φιλοσοφία δημιουργίας ενός ενιαίου ελεύθερου χώρου, μέσα στον οποίο οι διάφορες χρήσεις οριοθετούνται από την επίπλωση και από κινητά χωρίσματα. Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε στην απρόσκοπτη θέαση προς τα έξω, και γιαυτό το λόγο σχεδιάστηκαν ειδικά κουφώματα μπαλκονόπορτες, οι οποίες διαθέτουν ειδικό σπαστοσυρόμενο μηχανισμό ανοίγματος και είναι κατασκευασμένες από ατσάλι εξαιρετικά μικρής διατομής. Τα κύρια υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι το ξύλο, το ατσάλι στα και τα εμφανή τούβλα. Τα δάπεδα τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά είναι ξύλινα, ενώ ξύλινα είναι και τα εσωτερικά χωρίσματα που διαμορφώνουν το υπνοδωμάτιο. Το ατσάλι χρησιμοποιήθηκε στα κουφώματα, στα έπιπλα κουζίνας και στο τζάκι. Τα τούβλα είναι χειροποίητα παλαιά του 19ου αιώνα και προέρχονται από κατεδάφιση.
Εκτός από τους κύριους χώρους διαβίωσης, διαμορφώθηκαν και οι πιο προσωπικοί χώροι, οι οποίοι περιλαμβάνουν λουτρό με υδρομασάζ, χαμάμ, walk-in closet.
Τους χώρους συμπληρώνει ο γωνιακός χώρος του αίθριου, με την διττή του λειτουργία. Μπορεί είτε να ενσωματωθεί στους κλειστούς χώρους, είτε με το άνοιγμα του κινητού κρυστάλλινου πετάσματος, να αποτελέσει στεγασμένη συνέχεια της βεράντας.
Αρχιτέκτονες: Γραφείο Παυλίδη ΑΤΕΜ
