Η εποχή που ο,τιδήποτε αποκτούσαμε μπορούσε να αντικατασταθεί έχει, ίσως, παρέλθει ανεπιστρεπτί και όχι μόνο για τη χώρα μας. Σε παγκόσμιο επίπεδο έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια μια πολύπλευρη συζήτηση για την αξία της επαναχρησιμοποίησης στοιχείων, τα οποία ταυτοποιούν έναν χώρο. Από αυτήν προέκυψαν στην πορεία του χρόνου πολλά χρησιμα συμπεράσματα, τόσο για την ωφέλιμη αξία των πραγμάτων που έχουμε γύρω μας, όσο και για την δυνατότητα συνδυασμού τους με νέα, ανασυνθέτοντας το τελικό αποτέλεσμα με μικρότερο κόστος.
Ολα αυτά στην περίοδο της κρίσης έρχονται πλέον ως επιτακτικά ερωτήματα, μέσω των οποίων όλες αυτές οι απαντήσεις είναιεύλογες. Στόχος είναι να προκύψει ένας χώρος που να μας αφήνει να λειτουργήσουμε με μια αίσθηση ελευθερίας κινήσεων και πληρότητας προσφερόμενων υπηρεσιών. Ικανοποιώντας αυτές τις αρχές, η ανάγκη αναπροσαρμογής των χώρων μας στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας μας υποχρεώνει να είμαστε προσεκτικοί στις κινήσεις μας και απαιτητικοί για ένα άρτιο αποτέλεσμα. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται πρωτίστως η απόρριψη της συλλογιστικής του «όλα είναι αναλώσιμα» και « μπορώ να το αλλάξω στο μέλλον και να πάρω κάτι άλλο όταν το βαρεθώ».
Όλοι μας, λοιπόν, έχουμε πέσει θύματα καταναλωτισμού και έχουμε φέρει στο σπίτι μας έπιπλα, διακοσμητικά, υφάσματα, και κατακλυστήκαμε από μικροαντικείμενα, χωρίς να έχουμε σκεφτεί αν ταιριάζουν στο ύφος του σπιτιού μας. Πολύ περισσότερο, όμως, δεν αναλογιζόμαστε αν τα χρειαζόμαστε πραγματικά, γιατί δεν τα παίρναμε απλώς, αλλά τα συλλέγαμε σαν να ήταν μέρος από ένα άτυπο αλμπουμ αναμνήσεων της ζωής μας. Αυτή η νοοτροπία οδηγεί και στους εσωτερικούς χώρους, που κατακλύζονται από στοιχεία που δεν συνδυάζονται και δημιουργούν σύγχυση. Κι αν ο αριθμος τους είναι αυξητικός, τότε και η λειτουργικότητα του χώρου κινδυνεύει να παγιδεύσει τους ανθρώπους σε ένα αίσθημα αποξένωσης από τα πραγματα που τον συνθέτουν. Αναλογιστείτε πόσο οικείοι νιώθετε ενστικτωδώς με χώρους του σπίτιού σας ή της δουλειάς σας. Αν η πρώτη αίσθηση σας προκαλεί συγχυση και δυσφορία, τότε είναι επιτακτική η ανασύνθεση του, αν όχι η ανακατανομή του.
Μείζον πρόβλημα προκύπτει από την τάση να αγοράζουμε κάθε τι καινούριο ή κάθε τι που προστάζει η μόδα και η εποχή. Αυτό, όπως είναι αναμενόμενο, έχει ως αποτέλεσμα να μπερδεύονται επικρατούσες τάσεις που διαμορφώνονται από έπιπλα, αντικείμενα, χρώματα και υφάσματα ενός χώρου, με προτάσεις που είναι ακόμα υπό διαπραγμάτευση και διαμόρφωση. Αν δεν έχετε την κριτική ικανότητα και το αισθητήριο για να τα ενώσετε, απορρίπτοντας επικρατούσες αντιλήψεις προς χάριν νέων, τότε ελοχεύει ο κίνδυνος να προκύψει ένας δυσλειτουργικός χώρος και ένα ακανόνιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Η μόνη λύση σε αυτό, είναι η αντίληψη της αξίας των συνθέσεων που αναδεικνύουν τα έπιπλα, τα αντικείμενα και το χώρο, μέσω του φωτισμου και των χρωμάτων. Ακόμα και η καλύτερη διαρρύθμιση θα μπορούσε να σκοντάψει, μπροστά σε μια αταίριαστη επιλογή χρωμάτων στις κουρτίνες και τους τοίχους, υποβιβάζοντας τα έπιπλα και τα αντικείμενα σε χρηστικά αντικείμενα χωρίς προσωπικότητα.
Σε μια τέτοια προβληματική απαντούμε αφαιρετικά, εστιάζοντας πρώτα από όλα στο να πάρουμε απόφαση τι θέλουμε περισσότερο να κάνουμε στον, υπό διαμόρφωση χώρο μας. Για να το πετύχουμε, οφείλουμε να απαντήσουμε διεξοδικά στο τι μας εξυπηρετεί,τι μας αντιπροσωπεύει σαν προσωπικότητες και το γούστο μας που κλίνει. Εκ πρώτης όψεως είναι αδύνατον να ταιριάξεις την cyber punk κουλτούρα και αισθητική με έναν αμιγώς συντηρητικό χώρο με κλασικά έπιπλα. Αν, όμως, αυτά τα δύο στοιχεία αντιπροσωπεύουν την προσωπικότητα σας, τότε αξίζει να αφιερώσετε χρόνο, για να εντοπίσετε τα στοιχεία ένωσης αυτών των ετερόκλητων κόσμων. Αν τα βρείτε, τότε θα σαγηνευτείτε με την ιδέα της ανασύνθεσης του χώρου με αυτά τα κοινά στοιχεία, μέσω των οποίων θα επιτύχειτε ένα ιδιότυπο αποτέλεσμα. Ολο αυτό πρέπει να γίνει ως διαδικασία, γιατί δεν πρέπει ξεχνάμε ότι το σπίτι μας είναι η προέκταση του χαρακτήρα που πρεσβεύουμε!
Αρχικά πρέπει να ξεκινήσουμε από τους χώρους που θέλουν ριζική αλλαγή, αυτοί οι χώροι είναι η κουζίνα και το μπάνιο, και οι δυο έχουν την μεγαλύτερη αξία που καταλαμβάνει το σπίτι μας.
Η κουζίνα είναι το σημείο του σπιτιού, που περνάμε αρκετές ώρες της ημέρας, κυρίως προετοιμάζοντας το φαγητό. Πρωτίστως, λοιπόν, πρέπει να είναι λειτουργική, για να νιώθουμε την άνεση από πλευράς εργονομίας. Ο συνδυασμός της λειτουργικότητας με την αισθητικής, θα δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από το να μας εμπνέει να περνάμε τον χρόνο μας εκεί, νιώθοντας ότι δημιουργούμε και όχι ότι απλά μαγειρεύουμε και μόνο αυτό. Οφείλουμε, λοιπόν, να προσέξουμε τον σχεδιασμό της επιφάνειας εργασίας μας όσον αφορά την άνεση των κινήσεων και την ποιότητα των υλικών. Αυτά τα δύο στοιχεία δεν πρέπει να υποτιμηθούν προς χάριν μιας συσκευής ή ενός εργαλείου στην κουζίνα, που να μας ελκύει για τις χρωματικές του αποχρώσεις. Μπορεί τα χρώματα να παίζουν καθοριστικό ρολο στην αρμονική συνοχή, που θέλουμε να έχουμε, όμως δεν πρέπει να γίνει τροχοπέδη στην απρόσκοπτη λειτουργία της κουζίνας. Γι’αυτό αποφύγετε σκεύη και εργαλεία καθημερινής χρήσης αμφιβόλου ποιότητας και pop art αισθητικής, που δύσκολα συνδυάζονται με τον υπόλοιπο χώρο.
Το ίδιο ισχύει και για το μπάνιο, στο οποίο πρέπει να δώσουμε επίσης πρωταρχική σημασία, διότι είναι ο χώρος που δεν επιδιώκουμε να πάμε συνειδητά. Οι ανάγκες που ικανοποιούνται στο μπάνιο, οφείλουν να γίνονται με τέτοιο τρόπο, που η έξοδος από το χώρο να μας αφήνει με την αίσθηση της πληρότητας. Η λειτουργικότητα παίζει καθοριστικό ρόλο και πάλι εδώ, μονο που το αισθητικό αποτέλεσμα είναι πολύ πιο δύσκολο από την κουζίνα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο χώρος είναι διαμορφωμένος αισθητικά με τα πλακάκια, το μπάνιο και τους νιπτήρες, που διαμορφώνουν ένα πλαίσιο που δεν αλλάζει, παρά μόνο σε περίπτωση ανακαίνισης. Για να επιτύχουμε ένα αισθητικό αποτέλεσμα άξιο αναφοράς, πρέπει να κινηθούμε με άξονα αυτά τα, ήδη, υπάρχοντα στοιχεία του μπάνιου. Ετσι τροποποιώντας το φωτισμό, αλλαζοντας τους καθρέφτες, προσθέτωντας μικροαντικείμενα και αλλάζοντας τους χρωματισμούς, το μπάνιο αποκτά μια διαφορετική συνολική εικόνα, ικανή να μας κάνει να νιώθουμε οικεία, ακόμα κι αν έχουμε προσέλθει βιαστικά και αγχωμένα όταν η φύση μας καλεί και πρέπει να την υπακούσουμε.
Η κρεβατοκάμαρα είναι ο χώρος που νοσταλγούμε όταν είμαστε κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στόχος, λοιπόν, είναι να διαμορφωθεί μια αίσθηση καταφυγίου, στο οποίο θα τρέξουμε, ξέροντας εκ προοιμίου ότι θα νιώσουμε καλά. Συνυπολογίζοντας και τη λειτουργικότητα, ο χώρος αυτός πρέπει να μας προσδίδει την άνεση που οφείλουμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας! Ανάλογα με το γούστο του καθενος μας το αισθητικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε τον χώρο φτιαγμένο για να διεγείρει τις αισθήσεις μας και να ικανοποιεί πλήρως τον ψυχισμό μας.Ετσι η κρεβατοκάμαρα δεν πρέπει να παρασύρεται από τις τάσεις που κυριαρχούν, διαμορφώνοντας τις τρέχουσες μόδες. Οφείλουμε να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας, πάρα να πέσουμε στην παγίδα του εφήμερου, που θα μας αναγκάζει να την ανασυνθέτουμε διαρκώς, για να ικανοποιούμε την εκάστοτε τάση αισθητικής διαμόρφωσης εσωτερικων χώρων. Αν κινηθούμε έτσι θα είμαστε ξένοι με τον δικό μας χώρο, μόνο και μόνο επειδή είναι επικρατεστερο το συγκεκριμενο στυλ, την ώρα που εμείς έχουμε ανάγκη να ξεκουραστούμε, να διαβάσουμε ή να χαλαρώσουμε. Με αυτά που θα έχουμε επιλέξει να τοποθετήσουμε θα έχουμε τα εντελως αντίθετα αποτελέσματα, γι’αυτό κάπου εδώ εκκινεί η διαδικασία της ενδοσκόπησης, για να εκδηλωθούν όσα στοιχεία μας συγκινούν και μας ικανοποιούν αισθητικά. Συνδυάζοντας τα κοινά τους στοιχεία, προκύπτει ένα αισθητικό αποτέλεσμα, που είναι διαχρονικό και ταυτόσημο με το, μόνο πραγματικά, ιδιωτικό χώρο του σπιτιού μας.
