Φανταστείτε το γυμνό, χωρίς έπιπλα, με τους τοίχους έτσι όπως είναι τώρα, δεν θα θέλατε να το χρησιμοποιήσετε ούτε σαν αποθήκη. Το μόνο που κατοικούσε εδώ ήταν η εγκατάλειψη και πριν από αυτήν η κρύα διάθεση όσων τον χρησιμοποιούσαν για επαγγελματικούς σκοπούς, κι όμως ο διακοσμητής Toni Espuch δεν θέλησε να εξαφανίσει τα σημάδια της προηγούμενης χρήσης, αντίθετα τα χρησιμοποίησε σαν μέσο που θα απογειώσει ένα μοναδικό στυλ, το πάντρεμα του βιομηχανικού με το παραδοσιακό.
Εκμεταλλευόμενος την ταλαιπωρημένη ατμόσφαιρα που αναδύεται από τους τοίχους δημιουργεί ένα επιτηδευμένο στυλ πράττοντας ακριβώς το αντίθετο, προσπαθώντας δηλαδή να δείξει πως κύριο μέλημά του είναι φέρει την εύκολη χρήση και την πρακτικότητα, με μια διάθεση ευκαιριακής κατανομής των επίπλων και των σημείων που ορίζουν τους διαφορετικούς χώρους για τις διαφορετικές χρήσεις, δημιουργεί όμως μία συνολική εικόνα που είναι εκπληκτική.
Τα στοιβαγμένα ξύλα στις πλευρές του τζακιού που συμβάλουν τόσο πολύ σε αυτή την εικόνα, και μοιάζουν με διακοσμητικό στοιχείο, δεν θα μπορούσαν να τοποθετηθούν έτσι αν οι τοίχοι είχαν σοβατιστεί, είχαν τριφτεί, είχαν γυαλιστεί. Η ενυπάρχουσα παλαιότητα είναι ένα ακόμη στοιχείο που χρησιμοποιεί ο διακοσμητής γα το τελικό αποτέλεσμα, συμπεριλαμβάνοντας στο γενικό σύνολο τη Vintage αισθητική, που δεν έχει να κάνε μόνο με τις αντίκες έπιπλα, αλλά με φθαρμένο και χρησιμοποιημένο. Κοιτώντας το είναι σαν αν βλέπεις ταινία, σαν να χρησιμοποιεί κινηματογραφικά φίλτρα, αλλά και η τοποθέτηση των επίπλων μοιάζουν με δραματουργική ανάπτυξη.
Πέρα από τη διάσταση σαν υλικά, η εικόνα εμπλουτίζεται και με τις υφές που υπάρχουν τόσο στα δομικά υλικά όσο και στα διακοσμητικά, όπως το μαλλί, το λινό, το βελούδο και το δέρμα στον Chesterfield.
