Αυτό που είχε αφήσει ο μεγάλος σεισμός της Λισσαβόνας το Νοέμβρη του 1755 ήταν ερείπια, μία σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή σε όλη την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Η καταστροφή αυτή δεν θα μπορούσε να μην αγγίξει και το ιστορικό Μεσαιωνικό κτήριο. Ο Μαρκήσιος του Pombal «έχρησε» τον εαυτό του σαν τον άνθρωπο που θα φέρει την αναγέννηση στην πόλη.
Από εκείνη την εποχή το υπέροχο Art Nouveau κτήριο γνωστό ως “Baixa Pombalino”, στέκουν εκεί για να μαρτυρούν τον τρόπο με τον οποίο η πόλη ξαναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της. Το Baixa Pombalino είναι κάτι σαν τα αρχιτεκτονικά highlight της πόλης και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Tejo. Στην καρδιά αυτής της ιστορικής περιοχής, στη γωνία των οδών Rua dos Fanqueiros και Rua da Conceição το κτήριο αυτό αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του πνεύματος του διαφωτισμού του Pombal: το “Pombalino” είναι ένα ξύλινο σπίτι, ορθωμένο στη θέση του από τον 18ο αιώνα, όπου τα τελευταία χρόνια έχει εκσυγχρονιστεί από τον αρχιτέκτονα José Adrião.
Κοιτώντας την τωρινή του μορφή δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως ο αρχιτέκτονας σεβάστηκε με το παραπάνω τον χαρακτήρα, την ιστορία και κυρίως την αρχιτεκτονική του. Τα περισσότερα στοιχεία παρέμεινα ως είχαν. Τα ξύλα, τόσο στο δάπεδο όσο και στο ταβάνι, αλλά και τα πλακάκια στην πρόσοψή μένουν εκεί, άθικτα, μην αφήνοντας την πόλη να ξεχάσει την πορεία της στην ιστορία.
