Όνομα και ύφος φανερώνουν τις αυτοκρατορικές καταβολές του και είναι ένα στυλ που έχει για πατέρα έναν από τους πιο γνωστούς αυτοκράτορες όλων των εποχών, τον Ναπολέοντα.
Όλα τα έπιπλα και τα αντικείμενα που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το στυλ είναι στιγμιότυπα από τις ένδοξες κατακτήσεις του Ναπολέοντα. Από την στέψη του κιόλας το 1804 ήθελε να περιβάλετε από έπιπλα που αποπνέουν το μεγαλείο ενός αυτοκράτορα. Ενώ τα στοιχεία που θα συμπλήρωναν τα χαρακτηριστικά του στυλ αυτής της περιόδου θα εμπλουτίζονταν με συστατικά από όλες τις κατακτήσεις του, όπως σφίγγες από την Αίγυπτο και αετούς από την ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Αυτοί οι δύο αρχαίοι πολιτισμοί, μαζί και με τον αρχαίο Ελληνικό ήταν οι βασικές επιρροές στο αρχιτεκτονικό όραμα που είχε και ζήτησε από τους αρχιτέκτονες αν εφαρμόσουν στα παλάτια.
Τα έπιπλα σε αυτοκρατορικό στυλ είναι τεράστια, βαριά και αρρενωπά. Τα γλυπτά στα ξύλινα στοιχεία τους είναι κοινά με τις προηγούμενες περιόδους της γαλλικής αισθητικής όπως αυτά των Λουδοβίκου XIV, Λουδοβίκου XV και Λουδοβίκου XVI, ένα άλλο χαρακτηριστικό σε αυτά τα γλυπτά μοτίβα είναι η προσθήκη καπλαμά και πάνω του μεταλλικά, ή χρυσά σκαλιστά στοιχεία, ήταν τόσο συχνή η χρήση αυτών των περίτεχνων στοιχείων που καταντούσε υπερβολική σε σημείο χυδαιότητας. Σε αυτά τα κομμάτια υπήρχαν και οι περισσότερες αναπαραστάσεις των στερεότυπων εικόνων και σχημάτων από τα κράτη που κατέκτησε και ήθελε να μιμηθεί.
Τα Ελληνικά στοιχεία, πέρα από την αρχιτεκτονική, στα είδη διακόσμησης χρησιμοποιούνταν κυρίως στα βάζα.
Αυτό που έχει μείνει σήμερα από το αυτοκρατορικό στυλ είναι περισσότερο η ένια του και όχι κάποια απτά σύμβολα. Αναφέροντάς την προσδιορίζεις ένα στυλ στοιχεία των οποίων μπορείς να βρεις και σε άλλα ύφη, απλά και μόνο μπορεί να μεγεθύνει τον προσανατολισμό του επιδιωκόμενου στυλ και όχι να το καθορίσει απόλυτα.
