Σχεδιάστηκε από την Αθανασία Ψαράκη όταν της ζητήθηκε από τους ιδιοκτήτες να διαμορφώσει το σπίτι σε έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να κάνουν σκέιτμπορντ. Αναπόφευκτα οι χώροι διαμονής μετατράπηκαν σε ενεργητικές περιοχές που ενίσχυαν την κίνηση. Σκοπός της Ψαράκη δεν ήταν να τοποθετήσει μία ράμπα για σκέιτμπορντ, αποκομμένη από το σύνολο σαν ξένο στοιχείο, αλλά να την εντάξει μέσα στα βασικά και δομικά στοιχεία του διαμερίσματος. Έτσι τα καμπυλωτά μέρη που βοηθάνε στην κύλιση των σκέιτ ενώνονται με τα λειτουργικά και απαραίτητα σημεία ενός σπιτιού, όπως με την κουζίνα, τους καναπέδες, όπως και το τζάκι είναι μέσα από αυτές τις καμπύλες. Το ξύλο που επιλέχτηκε σαν υλικό ζεσταίνει τον χώρο και δίνει στην πίστα χαρακτηριστικά ράμπας ενταγμένης σε εσωτερικό χώρο και όχι μέρος του δρόμου.
