Σε ένα γκαράζ στη Βαρκελώνη η σχεδιάστρια Estrella Salietti δημιούργησε ένα αφιέρωμα, μία ωδή στην βιομηχανοποιημένο design που μετατρέπεται σε κατοικία. Πετρώματα και μαύρα πατώματα, εκτεθειμένα καλώδια και μηνύματα στους τοίχους.
Estrella στα Ισπανικά σημαίνει αστέρι και μεταφορικά έτσι ονομάζουμε κάτι το υπέροχο, ότι ακριβώς είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς της Ισπανίδας, η οποίος μετέτρεψε έναν χώρο γεμάτο βρώμικα λάδια, καπνιά και δυσωδία σε ένα πανέμορφο χώρο. Ίσως από τα καλύτερα που έχουμε δει μέχρι τώρα.
Η ιστορία της βιομηχανικής εποχής καταγράφεται σε κάθε του σημείο, κάτι που δεν θέλησε να αποσοβήσει η Estrella, επιτρέποντας μάλιστα να παίξει καθοριστικό ρόλο στο τελικό στυλ αυτής της μονοκατοικίας. Τα μαύρα δάπεδα, μέρος του πρακτικού τμήματος των βιομηχανιών, ώστε να μην φαίνονται τα λερωμένα λάδια. Εύρωστα σιδερένια κάγκελα και δέσμες καλωδίων εκτίθενται γενναιόδωρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη.
Το πράσινο κυριαρχεί, όχι μόνο σαν χρώμα αλλά και ως φύση, μέσω ενός αίθριου που εισβάλει μέσα στο σπίτι και, εκτός του ότι το μεγεθύνει και του δίνει φως (ιδιαίτερα στα πάνω δωμάτια), απαλύνει τα άγρια βιομηχανικά χαρακτηριστικά του.
Δεν προσπάθησε να διαγράψει το παρελθόν του χώρου, αντίθετα μάλιστα το ενίσχυσε όπως εδώ με αυτό το πράσινο βέλος, κάτι που είναι σύνηθες σε βιομηχανικούς χώρους. Επίσης ο συσχετισμός ετερόκλητων αντικειμένων σε σχέση με το περιβάλλον είναι πολύ χαρακτηριστικός και δίνει μια ιδιαίτερη γοητεία. Αυτή η δίφυλλη πόρτα θα μπορούσε να βρίσκεται σε ένα country σπίτι και όχι σε πρώην γκαράζ, όπου μαζί με τους κρυστάλλινους, γκλαμουράτους πολυέλαιους εμπλουτίζουν το σύνολο και λες και προσθέτουν ακόμη μία διάσταση στον χωροχρόνο.
Το καθιστικό διαθέτει, όπως και τα άλλα δωμάτια, μαύρο γυαλιστερό δάπεδο. Η διαφορές στα επίπεδα χρωματίστηκαν με πράσινο.
Αυτά τα σχέδια στην είσοδο υποδέχονται όσους εισέρχονται.
Κοιτώντας από αυτό το σημείο τα πραγματικά επίπεδα πολλαπλασιάζονται από τη χρήση των χρωμάτων, τόσο στα ορισμένα τμήματα, όσο και στα έπιπλα. Είναι μία σύνθεση που δεν μπορείς να την καταλάβεις με την πρώτη ματιά.
Αυτό το ανοιχτό σημείο σου δίνει το αίσθημα του γενναιόδωρου. Του ψυχικά μεγαλόπρεπου και όχι του οικονομικά. Τα βιβλία είναι τοποθετημένα σαν προϊόντα που λες και μόλις παράχθηκαν από το εργοστάσιο εδώ. Τα έπιπλα μοντέρνα και χρωματιστά, αποσκοπούν στο να μεγεθύνουν το στυλ, ή θέλουν να παραπέμπουν στα ευκαιριακά καθίσματα των εργοστασίων που υπάρχουν όχι για να δημιουργούν στυλ αλλά για να βολεύονται για λίγο όσοι μπαίνουν.
Τα ίδια χαρακτηριστικά και στην κρεβατοκάμαρα, όπου σαν χώρος γραφείο αυτό που την χρίζει μα το διπλανό δωμάτιο δεν είναι τοίχος, αλλά οριζόντιες περσίδες.
Η ροκοκό καρέκλα, ότι ακριβώς χρειαζόταν.Υπέροχη η νησίδα με τους νιπτήρες μπροστά στα παράθυρα
Η κουζίνα έγινε σε μια επέκταση του αίθριου, εκεί που ήταν η πίσω αυλή του γκαράζ.
Υφές, χρώματα και αντικείμενα εναλλάσσονται παντού δημιουργώντας μοναδικό και εκλεπτισμένο αποτέλεσμα.
