Ναι είναι αδόκιμος όρος και σίγουρα δεν θα τον συναντήσετε. Δεν θα τον συναντήσετε γιατί δεν υπάρχει, τουλάχιστον επίσημα. Μέσα όμως από το σύγχρονο design διαφαίνονται κάποια στοιχεία που μπορεί εύκολα κάποιος να τα κατατάξει σε συγκεκριμένο ύφος χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς από τους ήδη γνωστούς. Είναι περιπτώσεις όμως, περιπτώσεις που όλο και πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό, που ο στιλιστικός προσδιορισμός χρησιμοποιώντας γνωστά ύφη δεν είναι αρκετός. Τον ίδιο χώρο θα συναντήσεις να τον χαρακτηρίζουν άλλοι φουτουριστικό, άλλοι μίνιμαλ, άλλοι contemporary, άλλοι μοντέρνο και θα έχουν όλοι δίκαιο γιατί αυτά τα στυλ έχουν πολλές φορές κοινή αφετηρία, κοινή πορεία και κοινό τερματισμό. Ένα φουτουριστικό δεν μπορείς να μην το πεις μοντέρνο, όπως θα πεις και ένα μίνιμαλ μοντέρνο, φουτουριστικό όμως θα πεις και έναν χώρο που έχει μαξιμαλιστική διακόσμηση και μάλιστα στον φουτουρισμό ίσως να ταίριαζε καλύτερα ο μαξιμαλισμός.
Η πιστή εφαρμογή του μινιμαλισμού απαιτεί την απόλυτη λιτότητα, κάτι που δεν μπορείς να το βρεις στον φουτουρισμό που εξ ορισμού είναι η «επιστημονική φαντασία» της διακόσμησης σε επίπεδο οικιστικής εφαρμογής. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εποχής μας είναι ότι η χρήση κάποιων υλικών μας επιτρέπει να δώσουμε μορφές που ήταν αδύνατο να δοθούν σε κάποιες άλλες εποχές. Αυτή εξέλιξη από μόνη της είναι ικανή να καταργήσει οποιοδήποτε στυλ από τη στιγμή που αυτό διαμορφώνεται από τις δυνατότητες που είχαν τα υλικά τη στιγμή που σκιαγραφήθηκε και καθιερώθηκε.
Όλα τα διακοσμητικά ύφη είχαν σαν εφαλτήριο δημιουργίας τα νέα υλικά που προέκυπταν, με πιο χαρακτηριστικό αυτό του Bauhaus, που άλλαξε άρδην τη μορφή της διακόσμησης κυρίως με τα νέα έπιπλα που εισήγαγε στον χώρο του design. Πριν από το Bauhaus το κίνημα που είχε φέρει μεγάλες αλλαγές στο design, ήταν το Art Deco. Το Art Deco, αν η εξέλιξη του design σταματούσε εκεί, θα ονομαζόταν μόνο μοντερνισμός και τίποτε άλλο. Κάθε νέο κίνημα design είναι μοντέρνο, αλλά ιδιαίτερα το Art Deco λες και είχε δημιουργηθεί για να εκφράσει την ανάγκη του ανθρώπου για το μοντέρνο. Οι σχεδιαστές του λες και υποκινούνταν με έναν και μόνο γνώμονα, του να δημιουργήσουν κάτι που δεν υπήρχε μέχρι τότε. Δεν ήταν όμως τόσο αφηρημένο. Η εποχή και οι ανάγκες της, όπως πάντα άλλωστε, καθόριζαν και την μορφή των επίπλων και του γενικότερου design.
Το κοινό του τότε με το τώρα είναι ότι και τώρα, όπως τότε, υπάρχει ένα στιλιστικό κενό, κάτι που τα υπάρχοντα ύφη δεν μπορούν να χαρακτηρίσουν απόλυτα και όπως και τότε, προκύπτει από τη νέα χρήση ήδη υπαρχόντων υλικών, ή τη χρήση καθαρά νέων υλικών, ή απαιτήσεων που έχει το αγοραστικό κοινό από τα παλιά υλικά και προϊόντα. που μπορούν να δώσουν μορφές.
Όλα τα κινήματα design συνδέονται με τα κινήματα της τέχνης της εποχής τους και ως εκ του έχουν μέσα στους τον νεοτερισμό της εποχής τους, το Art Deco, όπως και ο φουτουρισμός είναι η έκφραση του μοντερνίσου αυτούσια. Δεν θέλει να συμπορευτεί με κάποιο κίνημα τέχνης και μέσα από την κοινή πορεία να χαρακτηριστεί μοντέρνο, θέλει από μόνο το υνα εκφράσει ότι μοντέρνο υπάρχει στην εποχή του και το συνδέει με το μέλλον, γιατί αυτός είναι ο σκοπός του να ασπαστεί κάποιος τον μοντερνισμό, του να συνδεθεί με το μέλλον, όπως ακριβώς και με τον φουτουρισμό.
Άλλο ένα κοινό στοιχείο του Art Deco και του φουτουρισμού είναι η σχέση τους με την έβδομη τέχνη και την ζωή που προβάλει αυτή. Ότι χαρακτηρίζουμε φουτουριστικό προέρχεται μέσα από τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, ή τον κινηματογράφο sci-fi, έτσι και το Art Deco την εποχή των γκάγκστερ και την εξεζητημένη και ακριβή ζωή αυτών με την χαρακτηριστική ενδυματολογία.
Τα κοινά στοιχεία του φουτουρισμού με το Art Deco είναι άπειρα και θα τα θίγουμε κάθε φορά που θα τα εντοπίζουμε. Ακόμη και σε παλαιότερες ταινίες sci-fi, όπως είναι το Blade runner, η διακόσμηση ήταν καθαρά Art Deco. Αλλά και η αφορμή για αυτό το άρθρο ήταν τα πολλά κοινά που έχουν στο στυλ και την εικόνα αυτά που σήμερα ονομάζουν φουτουριστικά με το Art Deco. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι τα διαμερίσματα του Stanic Harding
