Διεκδικώντας τη λειτουργία, τη γεωμετρική σαφήνεια και απλότητα, η τελική μορφή και η οργάνωση του χώρου προδιαθέτει για έναν τρόπο ζωής «απλώς αναγκαίο», η οποία επιδιώκει την επαφή με το φυσικό περιβάλλον.
Το κύριο σώμα του κτιρίου είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα. Από τις στήλες του ισογείου και προς τα πάνω έχει οικοδομηθεί πάνω σε λιθοδομή. Αυτό απαίτησε μία λεπτομερή μελέτη και εντατική επίβλεψη των ηλεκτρομηχανολογικών δικτύων που κατασκευάστηκαν.
Το μεγαλύτερο μέρος του κτιρίου είναι εξ ολοκλήρου από πέτρα που οργανώθηκε διαπερνώντας όλους τους χώρους, από την είσοδο στο σαλόνι, στην κουζίνα και την τραπεζαρία και συνέχεια στον ξενώνα που δεν φαίνεται. Ανοιχτό όπως είναι το σαλόνι δίνει μια επισκόπηση όλων των αρχιτεκτονικών και διακοσμητικών στοιχείων, τοίχος, δάπεδο, ξύλινη οροφή και μεγιστοποιεί το κάλλος που υπάρχει ούτως ή άλλως σε κάθε σημείο του σπιτιού.
Αρχιτέκτονας: Δημήτρης Φιλιππιτζής