Στο κέντρο της παλιάς πόλης της Βαρκελώνης, στην περιοχή El Barri Gòtic, η ιστορία είναι πιο ζωντανή και από τους πεζούς που διαβαίνουν τα λιθόστρωτα δρομάκια γύρω από τις πλατιές που σχηματίζουν οι προσόψεις των κτιρίων. Σε ένα από αυτά τα κτίρια βρίσκεται και το διαμέρισμα που ανέλαβε να ανακαινίσουν από το αρχιτεκτονικό γραφείο Gus Wüstemann.
Προς την ιστορία δεν υπάρχει μόνο σεβασμός αλλά και αγάπη, έτσι ήταν επιτακτικό ο χώρος, όσο σύγχρονος κι αν γίνει στη νέα του μορφή, να έχει στα βασικά του χαρακτηριστικά κάτι που να το συνδέει με το παρελθόν, ώστε να συνάδει με το παρόν αλλά και το μέλλον που είναι αναπόσπαστο μέρος όχι της εξέλιξης, αλλά της συνέχισης της ιστορίας, γιατί, όπως λένε, ο,τι πολυτιμότερο έχουμε σαν ζωντανά πλάσματα είναι η ιστορική μνήμη και το πώς τοποθετούμαστε μέσα σε αυτή.
Έτσι, αυτά που παρέμειναν αναλλοίωτα σαν εικόνα μέσα σε όλο το διαμέρισμα, είναι οι τοίχοι και τα ταβάνια, τα πιο εμφανές σημεία σε κάθε διαμέρισμα, και αυτό είναι που συνδέει τους χώρους, ή μάλλον, τις εποχές , τις διαφορετικές εποχές που υπάρχουν μέσα στην κατοικία. Ο κοινός χώρος, το καθιστικό, και ο κυριότερος χώρος ενός σπιτιού συνδέεται όσο κανένας άλλος με το παρελθόν, καθώς η ανακαίνιση που έγινε εκεί άφησε την αίσθηση του παρελθόντος περισσότερο από οπουδήποτε μέσα στο σπίτι. Τοίχοι και οροφή είναι και εδώ που έμειναν από αυτό που υπήρχε πριν την ανακαίνιση, όμως τα υπόλοιπα, χρώματα και υλικά, στήνουν ένα υπέροχο σκηνικό της εποχής που παρήλθε, της σκοτεινής εποχής, της γοτθικής με το λιγοστό φως, άλλωστε το λένε και οι αρχιτέκτονες πως υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον σε εκείνο το χώρο ώστε κοιτώντας έξω, τις προσόψεις των ιστορικών κτιρίων, να δημιουργούνται οι κατάλληλες εικόνες. Η ίδια ατμόσφαιρα υπάρχει και στην κρεβατοκάμαρα των γονιών, αλλά αυτή είναι χαμένη μέσα στο άλλο τμήμα του σπιτιού. Αυτό που λυτρώνει τις εποχές και φέρνει το άσπιλο φως. Ο αρχιτέκτονας λέει πως εκεί το σημείο που τελειώνει το καθιστικό και αρχίζουν οι υπόλοιποι χώροι, σχηματίζει ένα σταυρό, συμπεριλαμβάνοντας έτσι και το θρησκευτικό στοιχείο στη σημειολογία που υπάρχει σε όλο το διαμέρισμα.
Μίνιμαλ και ξύλο, μίνιμαλ και πέτρα, μίνιμαλ και λευκό, παντού αυτό που χαρακτηρίζει κάθε χώρο είναι η λιτότητα, άλλωστε τι μπορείς να παρατάξεις απέναντι στην πληθωρικότητα του ίδιου του χώρου;
Φωτογραφίες: Bruno Helbling