Τα βλέπαμε να φωτίζουν προσόψεις καταστημάτων, να αναβοσβήνουν με έντονα χρώματα και περίεργες γραμματοσειρές που γινόταν όλο και πιο καλλιγραφείς μιας και ο προορισμός του ήταν ο εντυπωσιασμός. Τα τελευταία χρόνια έχουν εκλείψει, ή έστω μετριαστεί σαν το αποτέλεσμα του ακραίου κορεσμού που πάντα συνεπάγεται με τη χρήση ενός νέου προϊόντος που γνωρίζει τέτοια αποδοχή και προτίμηση.
Για όσους παρακολουθείτε τις τάσεις στη διακόσμηση όλο και θα έπεφτε στο μάτι σας και κάποια εικόνα με νέον επιγραφές μέσα σε δωμάτια. Προσωπικά έλεγα πως πρόκειται για στιγμιαίο τέχνασμα ώστε να γίνει πιο εντυπωσιακή η φωτογράφιση. Μου φαινόταν περίεργο να τοποθετήσει κάποιος φωτεινή επιγραφή μέσα στο δωμάτιο. Τελευταία όμως τα κρούσματα είναι όλο και πιο συχνά, λέξεις και στιχάκια διαγράφουν τη δική τους φωτεινή πορεία πάνω από κρεβάτια ή καναπέδες. Η πρόθεση της προσωπικής χρήσης έχει αφαιρέσει το στοιχείο του εντυπωσιασμού, όσο είναι κάτι τέτοιο εφικτό από μια φωτεινή πινακίδα, και έτσι τα χρώματα που για την ώρα προτιμούνται είναι απαλά, κυρίως λευκό, δεν παύει όμως να κινείται στα όρια του κιτς, κυρίως σε χώρους όπως το καθιστικό. Για μία παιδική ή εφηβική κρεβατοκάμαρα η παρουσία του έχει διαφορετική σημασία και θα έλεγα πως ένας τέτοιος χώρος το ευνοεί και καλά θα ήταν να έμενε εκεί, αν βέβαια δεν θα ενοχλεί ο θόρυβος που βγάζει μια τέτοια λάμπα.
