Προσπαθώντας να ανταπεξέλθει η Σοβιετική Ένωση στην ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση κατοικιών που απαιτούνταν για να στεγάσουν το πλήθος που συνέρεε στη πρωτεύουσα της Ρωσίας τη Μόσχα τη δεκαετία του ’50, προτάθηκε από τους αρχιτέκτονες μία νέα τεχνική δόμησης κατοικιών. Αντικατέστησαν το χρονοβόρο παραδοσιακό τρόπο τοιχοποιίας με νέες τεχνολογίες που μείωναν το χρόνο και το κόστος κατασκευής με φτηνό σκυρόδεμα και τούβλο. Ήταν η εποχή που άρχισαν να ορθώνονται παντού αυτά τα αδιάφορα και αχαρακτήριστα τσιμεντένια πενταόροφα συγκροτήματα πολυκατοικιών που έγιναν χαρακτηριστικό του αστικού τοπίου της Σοβιετικής Ενωσης. Την πλήρη ευθύνη και επίβλεψη του έργου είχε ο ίδιος ο τότε γενικός γραμματέας του κομουνιστικού κόμματος που ήταν ο Χρουστσόφ, το όνομα του οποίο πήραν και αυτά τα κτίρια καθώς ονομάζονται «Khrushchyovka» ή «хрущевка» στα ρώσικα.
Στη σημερινή παρουσία κατοικίας, ένα τέτοιο σπίτι, περιορισμένου χώρου και χαμηλού κόστους, είναι το σύμβολο της άλλοτε βιομηχανικής εποχής και όπως στα δυτικά industrial και loft παρατηρούμε τις προσπάθειες διατήρησης του ιστορικού χαρακτήρα των κτιρίων, έτσι και εδώ, παρά την σχεδόν ριζική παρέμβαση του αρχιτέκτονα Maxim Tikhonov του στούντιο m2project, επεδίωξε να αφήσει κάποια σημεία ανέγγιχτα έτσι ώστε να μην κοπεί η σύνδεση με το παρελθόν, που τόσο γοητεύει στο σύγχρονο design. Με τα κυρίαρχα χρώματα στις μέρες μας γκρι και λευκό, κατάφερε να φέρει ένα κομψό και μοντέρνο αποτέλεσμα πλαισιωμένο από τους παλιούς πέτρινους τοίχους που τους είχε ορθώσει η ανάγκη της στέγασης να σιγοντάρουν σήμερα την καλαισθησία.
Φωτογραφίες: ©Olga Melekesceva