Η βασική ιδέα του έργου ήταν η συνύπαρξη του σπιτιού με τον περιβάλλοντα χώρο. Οι αρχιτέκτονες από το στούντιο Covachita στο Μεξικό προσπάθησαν να ενσωματώσουν την κατοικία μέσα στο αστικό φυσικό περιβάλλον που υπήρχε από πριν. Μέσα από αυτή την προσπάθεια αναδείχθηκε η ανάγκη εξεύρεσης εναλλακτικών λύσεων για τη χρήση της γης μέσα στις πόλεις.
Η χρήση προκατασκευασμένων τμημάτων έδωσε πολλές οικοδομικές λύσεις και βοήθησε στην ενσωμάτωση στο τοπίο που αυτό περιελάμβανε και ένα εγκαταλειμμένο αγρόκτημα.
Αυτή η προσαρμοστικότητα δίνει στο έργο τη δυνατότητα της διαπραγμάτευσης του χώρου, διευρύνοντας έτσι τις δυνατότητες οικοδόμησης από πλευράς κόστους και απόδοσης για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Η όλη διαδικασία μοιάζει με το αποτέλεσμα ενός εργαστηρίου μέσα στο οποίο προσπαθούν να συμβιβάσουν τη φύση με τις νέες κατασκευές και να τα κάνει να λειτουργούν από κοινού υποστηρίζοντας το ένα το άλλο.
